To bilde

Ej  rydda i nokre ting her en dag. Der datt ut et bilde, et ultralydbilde, datert til februar 1998. Et bilde tatt heilt i begynnelsen. Før oss viste ka så kom, før oss viste kor mykje glede, sorger, bekymringer og lykke du tok med deg.

Bilde hadde ej knabba med meg frå Vigra. Av og til skulle ej ønske ej flytta heim før, så ej kunne hatt meir tid med deg. Av og til riv det i meg fordi ej ikkje va meir heime, for at ej ikkje var meir attme dej. Av og til... 

Ej tok bilde ej fann og hang opp på korktavla. To bilde side om side. Et frå begynnelsen, et frå slutten. Slutten som oss skulle ønske aldri hadde komt. Slutten som kom så alt for brått. 

Men det var ikkje slutten på deg Oskar. Du leve vidare i hjerta våre. Du leve vidare i gleda du gav oss. Du leve vidare i alt du lærte oss. Du leve vidare i alt du viste oss. Du leve vidare i oss.

 Du e alltid med mej Oskar. Alltid i tankane mine. Ting ej ser, høre, lukte, som minne om deg gir mej et smil om munnen og klump i halsen. 

Alltid.