Home Alone

Ej he no vør heime åleine attme brudern ei go stund.
Nokke so e gull! Sjøl om det e kjedlig att ej må rydde og styre, og ej fer som oftast ikkje middag om dagane, men ej klare no å skrape sammen nokke mat fordi om.
Ej he faktisk vaske nede, av heilt fri vilje.
Me so masse unga renandes ut og inn dagen lang so blir der fryktelig fort skjete.
Då kjøme vaskekjerringa i mej ut og gjer reint i alle krika og kroka so finst.
Ej he vist fått ditta rydde genet so oss alle he, berre at det teke litt lengre tid før det kjøme ut me mej en me enkelte andre nevrotiske persona so e i familia.
Men ej veit det ej vaksa mykje når ej blir overlykklig av att dynetrekka på jobb e inn-ut so ej sleppe å vrenge dei sjøl når ej ska ha på. Nei, ej må ta å finne mej en skikklig jobb.

Kjøkken golvet mitt he blitt til en lego landsby, me sjørøver øy, rom stasjon, ubåt og redningshellikopter. Og ei diverse samling av egen bygde konstruksjona som ska ver hus og kjørety. E reine lego himmelen der nede for augonblinken, til glede for alle tantebarn, søskenbarn og nabobarn. Der e igrunn nestn litt koslig, skakje sjå vekk frå at ej en dag ej kjeda mej ultra masse sette mej ned å tuska å bygge opp etteller anna rart nokke. Høre på barnesanga og mimre tilbake til 90 åra da ting ikkje va innvikla og gleda va å få til den beste, største og kulaste lego bilen. Uten oppskrift. Sjøl om han bror då kanskje blei litt arge fordi oss demoliserte dei tinga han hadde bygd me oppskrift, men slik e no det berre.

Det vertfall stor hivens å ver her ute no, og det e han Onkel Per so e sjefsbyggern og derfor he mykje ta ansvaret for bygginga og gjer slik at Tante Ragna igrunn berre kan slappe av og ta nokre skit bleia i ny og ne. Men det e no ei grei ordning det.
Det e vertfall klart ken so e Jakob sin yndlig her i huset, stort å få overnatte me na Onkel og springe ned i kjellern klokka 8 om morgonen og ver der restn ta dagen. Då ekje Tante Ragna mykje verdt altson. Fer til nøds ver me Tuva å bygge store lego attme ho.
Uansett so e det alltid kjekt å ver attme små kreka. For å sitere Jakob: "Kaffor det?"

Ellers so e d oppladning til Sommerfesten, og så UL i Stavanger. Gler mej mykje!
Håpe det blir fint ver på laurdag og att stemmninga e like bra om ikkje bedre en ka den va i fjor.
Ej satsa på en magisk kveld. Me gode venna, go drikke og ikkje minst masse masse bra musikk!
So fer oss berre håpe att Giske helde og ikkje synke under vekta på alle folka.
Der he vel aldri vør so mange folk på Giske på en gong og det e kanskje et litt risky buisness å presse so mange tusen på den lille øya so sovidt stikke over havoverflata. Der e no ikkje nokke fjell å springe oppå heller om vatnet sku bjønde å stige.
Heldigvis e der vel ei masse båta so kan plukke opp folk om det då skulle skje att Giske bjøndte å synke. Uansett so trur ej det kjeme til å blir en uforglømmelig kveld.
Ej gler mej.

No e d under en måned til ej bjønde på skulen og ej gler mej. Men det sei ej vel ikkje når ej må stå opp i grisotta før fuglane fise og krype mej på bussen. Ej ser fram til å møte folk igjenn da, sjøl om det kjeme til å bli litt rart att der ikkje e nokken engelske folk. På en måte føle ej at ej forsatt skal tilbake til England, og ej må innrømme at ej savna det en smule. Men ej ska no tilbake.
Next year.

Forøverig so nyte ej kvar einaste dag so jenge, sjøl om ej ikkje he nokke å gjer på heile tida.
Berre tanken på att ej e heime, og att Emma og alle dei andre berre e en 10 mins kjøretur unda fer livet til å virke veldig lyst!
Ej e so gla ej e her heime no og fer ver attme venna og familie att ej mangla ingenting.
Sjøl om det e pissver, kaldt og regna so smila ej. Ej he det heilt pørrfekt!
No må ej gå å rydde vekk egga og smøret. Og kanskje rydde litt kjøkken sjøl om ej ikkje he lyst.
Ska vertfall rydde nede, for det e mitt og det må ej sjå på heile tida. Kjøkkenet kan ej liksom berre stikke av frå. Kanskje ej ska sette mej ned å leike me lego attme tvillingane me.
Who knows?

Carpe Diem-Sieze the day-Grip dagen. Og skvis den til den spreller! Dagen er din.