Ej føle ej he skreve om na bror før, men skit au oss teke det igjen for han Per han he Bursdag! Og blir GAMMAL! Neida, han blir 27, trur ej.
Men samma det! No skal ej fortelle dej litt om dinna gutn, mannen, karen her!
Han e en skikklig tøffing. Kanskje ikkje nokke du trur med første auekast, men sannelig he han gått gjennom litt av kvart og opplevd enda meir.
Han blei født med ikkje mindre enn høl i hjerte og ting på feil side. Nokke so ga an en litt problematisk start på livet, men gutn va en fighter so dei sei og voks opp til å bli verdens beste bror!
Ej huska då ikkje so mykje av dei første åra hans sia ej då va ganske ikkje eksisterende, men 6 år ette han Per kom ej. Og ej kunna ikkje tenkt mej bedre storebror, eller storesøsken. No huska ej ikkje so mykje fra mine første år heller sia det e litt vansklig men ej e rimelig sikker på at han passa godt på mej. Sjøl om ej skulle heite Ragna.. Som ej he hørt i etter tid ikkje va heilt poppis..
Ej blei vertfall veldig glad i broren min. Han va og e et forbilde for mej. Sjøl om ej prøvde å plage na, so va han ikkje den lettaste å vippe av pinnen, det e først no i seinare tider at han he fått smaken på å plage mej, nokke ej synst e heilt ok for då kan ej plage tilbake. Det ej synst va tøffast va vist ej fekk henge litt attme na når han hadde besøk av vennane, det va stas å føle sej litt ungdom av og til.
Hytte turane me na bror va nokke ta det kjekkaste, heilt til han blei so store at han kunne ver heime åleine attme søstrene. Spele yatzi og titusen, søve i etasjekøya og gå tur opp til elva og lage demninga. Den elva der he blitt demma opp x-antall gonga. Ej trur ej blei flinkare enn na Per til slutt. Så va det å lage bob-bane om vintern og stå på ski(ej akte på kjelke) ned bakken til bygda. Å, det va tide det!
Han Per e ganske flinke med datamaskine, nokke som gjer at fadern trur han kan fikse ALT som he me data å gjer. Per e ganske flinke til masse faktisk. Han e flinke til å bygge lego, nokke tantebarna sette stor pris på. Han e flinke å spele spel, nokke ej sette stor pris på. Han e flinke å lage mat. Han e flinke til å bli kjent me nye folk. Han e veldig flinke til å hjelpe folk. Han e meget dyktig på å gi av seg sjøl og si tid. Han e en utrulig god lytter, nokke ej sette veldig stor pris på. Han e en flink sjåfør, min sjåfør. Han e en dyktig toastmaster. Så he han blitt ganske flinke med kamera og photoshop. Og han e den beste i verda til å ver bror!
So e han flinke til å spare, nokke he gjort at han he fått opplevd veldig mykje.
Tok å flytta til Uganda i 6 måneda for å hjelpe til der nede me nokke, det stende der stor respekt av. Ho mor va mer eller mindre nervøs gjennom heile oppholdet trur ej.
Så he han vør i Chicago og vaska opp. Kid you not. Samtidig som han reiste rundt litt da.
Han he vør masse andre plassa som ej ikkje kjøme på no, og overalt der han reise so trur ej han hjelpe folk.
Og ut av all dinna hjelpinga he han blitt sjukepleier. En steindyktig sjukepleier, det e ej sikker på!
No he en flytta tilbake til øyane, det gjer at ej føle mej litt ensom når ej ikkje e den einaste som bor vekke og som om ej svikta litt familien, men dei klare sej vel uten mej ei stund til.
Han he forresten veldig god humor også. Sann seriøst altso.
Han Per Oddvin han e storebror min. Han e den beste Per'n i heile verda og der trur ej at ej snakke for samtlige som han he møtt i sitt liv.
Håpe du fer ej heilt fantastisk bursdag Per! Gratulere masse masse me dagen!
Hilsen lisjesøste.
tirsdag 24. april 2012
tirsdag 17. april 2012
Den gamle spreke!
Det he skjedd mykje sia sist ej blogga. Men det teke oss en anna gong.
Akkurat no vil ej skrive om nokke heilt anna enn det som he skjedd me meg.
Dinna bloggen her e dedikert til en mann, en litt eldre herre ved namn Oddvin. Oddvin Gunnar for å ver heilt eksakt. Han e bestefaren min, og den finaste bestefaren som eksistera.
Når ej va liten brukte han å leike me mej. Han va min personlige, ikkje slave akkurat, men han gjor vertfall stort sett slik ej ville han skulle gjer. Om det va å krype ned på golvet med halsband å leike hund eller flyge me mej på en krakk. Han viste mej sjøen og forklarte korfor oss måtte la båten ligge litt ute før oss brukte na ette vinteren. Han lærte mej å ro og å jakte på løve.
Under altanen hadde han to gevær. Dei va viktige når oss skulle opp i skogen å jakte. No e skogen vekke, og løvene også. Han slapp mej alltid opp på mørkeloftet om ej spørte, og kravla rundt på alle fire når ej ville bygge hytte eller spele kinasjakk. Opp i kjøkkenskapet, det over der mormor he kjøkkenmaskina va der alltid en pianøttgubbe, den fekk ej smake en liten bit av om ej spurte fint.
Når ej va forkjøla maste han alltid om ej måtte snyte mej og ikkje drage allt oppi haudet, kanskje ej skulle hørt på dej besten? Hadde ej sikkert ikkje vør so tett i nasen som ej e. Han klaga også på måten ej satt henslengt i stolen, og at ej kom til å koke når ej hadde på mej hua inne.
Han bestn hjalp mej å bli dektektiv og få mitt eget kontor. Han ga opp sengeplassen sin når ej kom å ville ligge i senga hass, han gjekk tilbake til si eiga seng når ej ombestemte mej og ikkje ville ligge der. Bestefar lærte mej å like blodpølse, og kavring med surmelk.
Ej e 20 år og fortsatt spør han om der e nokke ej vil ha på butikken, fortsatt spela han overraska over å sjå mej og spør om ej he gått frå Vigra. Og fortsatt e ej like glad for å høre det.
Han he ei kjæle måke, og det e der sørn mej ikkje mange som he. Han e like flink med dyr som med menneske. Han e en reser på å grave og hakke og bygge og lage til. Han sei alltid at når oss male må oss ikkje fjuske. Han blir like engasjert i fotball kampa som ej blir og ej trur nokk dei fleste lag ha vør i verdenstoppen med han som trener. Han lærte mej å kjøre bil, til og med etter at han trudde ej sku kjøre uti skogen(Men ej hadde full kontroll!!). En så tolmodig fyr som bestn skal du leite lenge etter. Der finst ikkje bedre, kulare, flottare, morsomare, flinkare, finare, meir fantastisk og super Bestefar enn han Oddvin Gunnar.
Og med det sagt så vil ej sei takk for alt du he lært mej, vist mej og kjøme til lære mej. Ej e kjempe gla i dej Bestefar!
Akkurat no vil ej skrive om nokke heilt anna enn det som he skjedd me meg.
Dinna bloggen her e dedikert til en mann, en litt eldre herre ved namn Oddvin. Oddvin Gunnar for å ver heilt eksakt. Han e bestefaren min, og den finaste bestefaren som eksistera.
Når ej va liten brukte han å leike me mej. Han va min personlige, ikkje slave akkurat, men han gjor vertfall stort sett slik ej ville han skulle gjer. Om det va å krype ned på golvet med halsband å leike hund eller flyge me mej på en krakk. Han viste mej sjøen og forklarte korfor oss måtte la båten ligge litt ute før oss brukte na ette vinteren. Han lærte mej å ro og å jakte på løve.
Under altanen hadde han to gevær. Dei va viktige når oss skulle opp i skogen å jakte. No e skogen vekke, og løvene også. Han slapp mej alltid opp på mørkeloftet om ej spørte, og kravla rundt på alle fire når ej ville bygge hytte eller spele kinasjakk. Opp i kjøkkenskapet, det over der mormor he kjøkkenmaskina va der alltid en pianøttgubbe, den fekk ej smake en liten bit av om ej spurte fint.
Når ej va forkjøla maste han alltid om ej måtte snyte mej og ikkje drage allt oppi haudet, kanskje ej skulle hørt på dej besten? Hadde ej sikkert ikkje vør so tett i nasen som ej e. Han klaga også på måten ej satt henslengt i stolen, og at ej kom til å koke når ej hadde på mej hua inne.
Han bestn hjalp mej å bli dektektiv og få mitt eget kontor. Han ga opp sengeplassen sin når ej kom å ville ligge i senga hass, han gjekk tilbake til si eiga seng når ej ombestemte mej og ikkje ville ligge der. Bestefar lærte mej å like blodpølse, og kavring med surmelk.
Ej e 20 år og fortsatt spør han om der e nokke ej vil ha på butikken, fortsatt spela han overraska over å sjå mej og spør om ej he gått frå Vigra. Og fortsatt e ej like glad for å høre det.
Han he ei kjæle måke, og det e der sørn mej ikkje mange som he. Han e like flink med dyr som med menneske. Han e en reser på å grave og hakke og bygge og lage til. Han sei alltid at når oss male må oss ikkje fjuske. Han blir like engasjert i fotball kampa som ej blir og ej trur nokk dei fleste lag ha vør i verdenstoppen med han som trener. Han lærte mej å kjøre bil, til og med etter at han trudde ej sku kjøre uti skogen(Men ej hadde full kontroll!!). En så tolmodig fyr som bestn skal du leite lenge etter. Der finst ikkje bedre, kulare, flottare, morsomare, flinkare, finare, meir fantastisk og super Bestefar enn han Oddvin Gunnar.
Og med det sagt så vil ej sei takk for alt du he lært mej, vist mej og kjøme til lære mej. Ej e kjempe gla i dej Bestefar!
Abonner på:
Innlegg (Atom)